Przemoc w rodzinie

 

 

 

Jeśli wszedłeś lub weszłaś w tą zakładkę, oznacza to, że trafiłaś, trafiłeś do miejsca, w którym znajdziesz informację gdzie szukać pomocy dla osób krzywdzonym przez swoich bliskich. A może po prostu próbujesz zrozumieć, dlaczego twój mąż tak się zachowuje?

A może usprawiedliwiasz osobę, która cię krzywdzi? Tłumaczysz, że on był zmęczony, że zachowuje się w ten sposób tylko pod wpływem alkoholu. A może uważasz, że przynajmniej częściowo to twoja wina, że nie powinnaś zwracać mu uwagi, „czepiać się”, spotykać się z koleżankami, nie powinnaś kupić tej bluzki ani tak się

ubierać, powinnaś go posłuchać…

Nie rób tego, nie usprawiedliwiaj, nie zdejmuj z osoby, która cię krzywdzi odpowiedzialności za jej czyny. Za przemoc zawsze odpowiedzialny jest jej sprawca.

W każdym związku zdarzają się problemy, konflikty, kłótnie. Nic w tym niepokojącego, dopóki umiemy je rozwiązywać, rozmawiać ze sobą, ustalać wspólnie kompromisy. Jednak, gdy jedna ze stron zaczyna poniżać, obrażać, wyzywać, manipulować, wyśmiewać i używać siły, by osiągnąć swoje cele i zmusić drugą osobę do określonych zachowań, oznacza to, że została przekroczona granica i te zachowania trzeba nazwać wprost przemocą.

 

 

Czy zdarza się, że twój mąż/partner:

-popycha cię, szturcha, uderza,

-sprawia, że się go boisz,

-obraża cię, obrzuca obelgami, wyzwiskami,

-ośmiesza, poniża, wyśmiewa,

-ogranicza twoje kontakty z rodziną, przyjaciółmi,

-kontroluje twoje e-maile, SMS-y, telefony,

-narzuca ci decyzje, wybory,

-grozi ci, niszczy twoje rzeczy,

-wymusza na tobie zachowania, których nie akceptujesz,

-uniemożliwia ci zarabianie pieniędzy, zabiera je, wydziela.

Jeśli odpowiedziałaś twierdząco chociaż na jedno pytanie, istnieje

duże prawdopodobieństwo, że doznajesz przemocy.

 

Tak, jak każdy człowiek, ty też masz prawo do bycia niedoskonałą, zmęczoną, zdenerwowaną. Masz prawo do zaspokajania swoich potrzeb, myślenia o sobie, niesłuchania rad i postępowania zgodnie z własną wolą, do robienia błędów, do swoich zainteresowań, spotkań towarzyskich z własnymi znajomymi. A przede wszystkim masz prawo do życia bez przemocy.

 

Pozwól sobie pomóc. W instytucjach pomocowych pracują specjaliści, którzy pomogą ci rozwiązać tę trudną sytuację.

Pomyśl, jak wygląda teraz twoje życie i czy jest szansa, że za pięć lat będzie wyglądało tak, jak byś tego chciała.

Może cenisz ciszę i spokój, a w domu ciągle są awantury.

Może miałaś kiedyś duże grono znajomych, przyjaciół, a teraz –przez wzgląd na swojego męża – zerwałaś z nimi kontakt.

Może chciałaś rozwijać się zawodowo, ale twój mąż podjął decyzję, że nie będziesz pracować.

Może wstydzisz się zapraszać rodzinę do swojego domu, żeby nie dowiedzieli się, jak wygląda twoja sytuacja.

Może, choć zarabiasz pieniądze, nie możesz nimi dysponować.

Może twoje życie wygląda zupełnie inaczej, niż sobie to wymarzyłaś i zaplanowałaś.

Może masz dużo do powiedzenia, ale milczysz, żeby znów nie usłyszeć, że jesteś głupia.

Może chciałabyś czasem po pracy pójść gdzieś z koleżankami, ale wiesz, że w ciągu dwudziestu minut musisz być w domu.

Czy naprawdę tak ma wyglądać twoje życie? Czy twój związek zmierza w dobrym kierunku?

 

Gdzie szukać pomocy?

 

 

Telefon dla Ofiar Przemocy w Rodzinie – 800 120 002 (bezpłatny

dla osób dzwoniących i czynny całą dobę przez 7 dni w tygodniu)

 

poradnia telefoniczna 22 668 70 00 dla wszystkich osób pokrzywdzonych przestępstwem (poradnia działa 7 dni w tygodniu w godzinach 12.00-18.00)

 

telefon zaufania 22 621 35 37 czynny w godzinach 10.00-16.00 –

dyżur psychologa: od poniedziałku do piątku (oprócz czwartku), dyżur

prawny: czwartek