Logo: Urząd Gminy Świetajno
Baner: LGDBaner: Kącik przedsiębiorcyBaner: RodzinaBaner: Telewizja Kopernik
Baner: Mapa GminyBaner: Umów wizytę w Urzędzie SkarbowymBaner: Emp@tiaBaner: ZusPue
Baner: ZusBaner: Praca.pl - Urząd Gminy Świętajno nie odpowiada za treści umieszczone na portalu .

Problemy dzieci i młodzieży, jak pomóc

Artykuły dotyczące przemocy rówieśniczej w szkole

  • 16-11-2022
  • Autor: Rafał Zwiernik
  • drukuj
Pierwsza pomoc emocjonalna
 
Pierwsza pomoc emocjonalna powinna składać się z tzw. czterech "zetek":
 
    Zauważ.
 
Powiedz o faktach i o tym, jakie emocje one w Tobie wywołują – przykładowa reakcja: „Zauważyłam/em, że w ostatnich dniach jesteś bardzo smutna/y i że często płaczesz. Martwię się o Ciebie”.
 
    Zapytaj.
 
Zaproś dziecko do rozmowy, zadając pytania – np. „Czy możemy porozmawiać o tym, co się u Ciebie dzieje? Czy jest coś, co mogę zrobić albo co wspólnie możemy zrobić, żebyś poczuł/a się lepiej?”
 
    Zaakceptuj.
 
To, co usłyszysz, może być dla Ciebie trudne lub niezrozumiałe. Możesz postrzegać daną sytuację inaczej niż Twoje dziecko. Nie przedstawiaj kontrargumentów, nie przekonuj, że rzeczywistość wygląda inaczej, niż dziecko o niej opowiada. To bardzo ważne, żeby zaakceptować wszystko, co usłyszysz – np. „Słyszę, że tak siebie widzisz i wyobrażam sobie, że jest Ci z tym bardzo trudno”.
 
    Zareaguj.
 
Kiedy dostrzegamy problemy dziecka, chcemy mu pomóc szybko i skutecznie. To naturalna reakcja, tzw. odruch korygowania. Najlepiej jednak zapewnić dziecku fachową pomoc, umawiając je na wizytę u psychologa, kontaktując się ze szkołą – np. „Choćbym w tej chwili nie wiedział/a jak Ci pomóc, znajdę kogoś kto zrobi i będę w tym razem z Tobą”.
Telefony wsparcia
 
Fachową, bezpłatną pomoc psychologiczną siedem dni w tygodniu i przez 24 godziny na dobę, uzyskasz dzwoniąc pod numer:
 
    800 12 12 12 – dziecięcy telefon zaufania Rzecznika Praw Dziecka. Mogą dzwonić również osoby dorosłe, aby zgłosić problemy dzieci.
 
    116 111 – telefon zaufania dla dzieci i młodzieży Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę.
 
    800 12 00 02 – ogólnopolski telefon dla ofiar przemocy w rodzinie „Niebieska Linia".
 
    800 800 605 – infolinia „Pomagamy” Ministerstwa Edukacji i Nauki.
Dojrzewanie może być zarówno czasem dezorientacji, jak i odkrywania. Okres przejściowy, między dzieciństwem a dorosłością i niezależnością przynosi wiele pytań. Czy wiesz, jakie są problemy nastolatków? Jakie zmiany i dylematy ich dotyczą? Wychodzenie z dzieciństwa może naturalnie prowadzić do niepokoju związanego z własnym rozwojem. Zmienia się ciało, ale też potrzeby, zainteresowania i środowisko dookoła.
 
Łagodny lęk jest naturalny, ale należy pamiętać, że w okresie dojrzewania pojawiają się także poważne problemy ze zdrowiem psychicznym. Dlatego warto ułatwić nastolatkom dorastanie, na przykład poprzez wcześniejsze przygotowanie ich na to, co nadejdzie.
 
Celem dorastania jest psychologiczne i społeczne przekształcenie dziecka w młodego dorosłego. Zerwanie z dziecięcym przywiązaniem pozwala dzieciom uzyskać wolność i odpowiedzialność, rozwijać niezależność oraz ustanowić własną, niepowtarzalną tożsamość.
 
Zachęcamy do zapoznania się z artykułem opisującym dość szeroko tematykę tego z czym boryka się młodzież w okresie dojrzewania:
 
 
Agresja przybiera różne formy. Może być werbalna, fizyczna, emocjonalna. Bywa przejawem bezradności, a doświadczył jej niemal każdy z nas. Czym jest  i jakie są jej przyczyny? W jaki sposób wpływa na nasze relacje z innymi? Jak sobie z nią poradzić i wyrażać emocje w sposób konstruktywny? Czy emocjonalne skutki agresji odczuwa tylko jej ofiara, czy także agresor? Jaka jest różnica między zachowaniem agresywnym a przemocowym? I co to ma wspólnego z doświadczeniem traumy?
Odpowiedzi na te pytania możemy uzyskać w filmie przygotowanym przez psychologów dr hab. Elżbietę Zdankiewicz-Ścigała i Zofię Szynal.
Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z nim:
 
 
 
 
Przemoc rówieśnicza w szkole – co to jest i czy warto się tym przejmować?
 
         Naukowcy zaczęli zajmować się tym problemem w latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku, kiedy w Norwegii odnotowano wiele samobójstw nastolatków (przede wszystkim chłopców), z podejrzeniem, że mogą być efektem prześladowania przez rówieśników. Problemem tym od strony badawczej, ale i praktycznej zajął się (nieżyjący już od dwóch lat) Dan Olweus. Jego najważniejszym osiągnięciem jest jasne zdefiniowanie i określenie, kiedy przemoc rówieśnicza jest najbardziej szkodliwa dla ofiary. 
 
Jeśli chcesz poszerzyć wiedzę na ten temat więcej informacji znajdziesz klikajać w link 
 
 
Trudna młodzież. Na kogo wyrośnie?
 
        …i choć to przeczy intuicji, statystycznie nie ma związku pomiędzy problemami trudnej młodzieży a prawdopodobieństwem, że te problemy pojawiają się w przyszłości, w życiu dorosłym tych ludzi. 
 
Jeśli chcesz poszerzyć wiedzę na ten temat więcej informacji znajdziesz klikajać w link
 
 
„Nastolatek na zimno i na gorąco”, czyli kompletne rozedrganie…
 
         To my powinniśmy być nieco mądrzejsi od naszych podopiecznych, a zatem: akceptujmy wiele, starajmy się patrzeć głębiej niż na to, co widać z zewnątrz i zapraszajmy nastolatki do współtworzenia norm, które mają ich dotyczyć. Lepszej drogi wyjścia z impasu w relacjach z nastolatkami nie ma. 
 
Jeśli chcesz poszerzyć wiedzę na ten temat więcej informacji znajdziesz klikajać w link
 
 
Przemoc rówieśnicza a dobre relacje w szkole
 
        Co wiemy o przemocy rówieśniczej, jak się objawia i co możemy zrobić, żeby młodzi ludzie nie krzywdzili się nawzajem? Opowiada prof. Jacek Pyżalski, autor szkolenia online „Przemoc i cyberprzemoc rówieśnicza”.
 
Jeśli chcesz poszerzyć wiedzę na ten temat więcej informacji znajdziesz klikajać w link
 
 
         Zapraszamy Państwa do zapoznania się z innymi artykułami dotyczącymi tego z jakimi problemami mogą zmagać się dzieci oraz młodzież w szkole ale też poza nią oraz sposobami w jaki sposób można im pomóc. Opisane tematy skupiają się na powodach pojawiania się problemów, skutkami jakie mogą one za sobą nieść oraz co my jako dorośli możemy zrobić aby je rozwiązać i pomóc dziecku poradzić sobie z nimi i być bliżej nich.